Laat ik weer een stukje Afrikaanse cultuur aan het licht brengen. Ik kwam vanmorgen aan bij het kliniek. Het was ongeveer 8 uur. Wanneer ik binnen kwam hoorden ik iemand door de ruimte schreeuwen. Ik wist niet wat er aan de hand was. Maar ze was schijnbaar een voorlichting aan het geven. Ik vroeg aan de hoofdzuster wat ik kon doen. Het vaste personeel was schijnbaar nog niet daar. En ik moest wachten totdat het personeel er was. Vandaag moest ik weer de vitale functies opnemen. Maar toen ik wilde beginnen moest alles nog geregeld worden. De weegschaal was er nog niet. De batterijen van de bloeddruk meter waren leeg. Het was denk ik 9:00 eer dat we konden beginnen. De wachtkamer zat inmiddels helemaal vol. Er was geen systeem iedereen kruipt voor. Een grote chaos. En voor Tino, om even op je reactie te antwoorden. Dit was mij zelfs te chaotisch. Het valt op dat de meeste volwassen mensen tussen de 40 en de 55 kg wegen. Sommige mensen zien er dan ook echt niet gezond uit.

Vanmiddag ben ik met nog 2 ander vrijwilligers naar de stad gelopen om naar de supermarkt te gaan en wat geld te pinnen. We hebben hier ook nog een drankje gedaan. Een lekkere koude milkshake.

Vanavond hebben we er nog een gezellig avond van gemaakt. Ik heb met een aantal andere vrijwilligers nog een stressvol kaartspel gedaan. Waar ik de naam eerlijk gezegd al niet meer van weet. Morgen avond is hier de avond waar iedereen op stap gaat. Ik weet nog niet wat ik hier van moet verwachten. Maar de reacties zijn goed. Er hangt hier een goede, vriendelijk en ontspannen sfeer onder de vrijwilligers. Uiteindelijk zitten we hier natuurlijk allemaal met het zelfde doel.

Verder is er vandaag niet veel gebeurt. Het spannendste is misschien wel geweest op het moment dat ik dit blog schreef. Ik zakte namelijk door mijn bed toen ik de klamboe aan de kant wilde hangen.

Groeten,