Alweer 2 dagen voorbij gegaan. 2 dagen met verschillende ervaringen. Zo kwam ik gister bij de kliniek, en vertikte ik het om nog een half uur te wachten to alles zou gang kwam. Ik heb het eens over een andere boeg gegooid. Toen aankwam heb ik zelf maar de benodigde spullen gepakt en ben begonnen met de registratie van de vitale functies. Na goed doorwerken met druk uitoefenen op de African time waren we rond 10:30 al bijna klaar. Deze dag kwamen er toch werk een aantal gevalletjes binnen die je weer even stil laat staan bij de situatie. En even weer realiseerde hoe hulpeloos je bent in de armoede.

Zo kwam er op een begeven moment een blinde man binnen. Je kon eerst niet merken dat deze man blind was. Totdat ik hem riep om op de weegschaal te komen staan. Hij ging der volledig naast staan, stond er eerst een beetje versteld van. Totdat de persoon waar hij mee was gekomen vertelde dat hij niks zag.

Daarnaast kwam er met spoed een vrouw in een rolstoel binnen. Ze zag er zeer ziek uit en kon niet meer lopen. Ze werd gelijk naar een aparte kamer gebracht. Wat er verder mee is gebeurt weet ik niet. Zag alleen wat zusters om elkaar heen draaien en niet wetend wat ze moesten doen.

Bijna op het zelfde moment dat de vrouw binnen kwam, kwam een man binnen. Met een doek om zijn hand gewikkeld. De man vertelde dat hij met zijn hand tussen een machine was gekomen. In plaats van het gelijk te verbinden moest de armen man eerst zijn vitale functies opgemeten krijgen. Dat eenmaal gedaan is de Belgische arts in opleiding, met hem meegegaan om te kijken. Later vertelde ze dat de man nog een half uur heeft moeten wachten totdat hij verbonden werd. De man had zijn vingertoppen der nog half aan hangen. Toen hij verbonden werd, werd dit met een bol watten gedaan. Niet steriel, niet schoongemaakt, niks aan hygiene. Het zal mij dat ook niet verbazen als de man hier een fikse infectie krijgt.

Als laatste kwam er nog een jongen met zijn vader. De jongen was net 13 jaar, en kwam zijn HIV medicatie halen. Het komt wel binnen als je een knul van 13 voor je ziet staan. Die nu al achtervolgd word door HIV, waar hij zelf niks aan kan doen.

Vandaag vroeg uit de veren gegaan. Ik wilde de baby weeg dag niet aan mijn neus voorbij laten gaan. Gelukkig was ik op tijd en kon ik beginnen met het wegen van de baby's. Ik denk dat er wel 60 moeder met hun baby langs zijn geweest om te wegen. Nu valt pas op dat bij er na het eerste levensjaar van de baby het gewicht vrijwel het zelfde blijft. Daarnaast viel op dat er ongeveer. Dat er ongeveer 5 baby's zijn blootgesteld aan HIV. Dit omdat de moeder positief getest is op HIV bij de geboorte van het kind. Het lijkt weinig, maar het is veel.

Na het wegen ben ik verder gegaan met de vaccinaties geven. Ik denk dat ik wel 40 baby's aan het janken heb gemaakt. Ook hier, bij het geven van vaccinaties zie je hoe ongeregeld en chaotisch het eigenlijk is. Zo hadden we niet genoeg vaccinaties voor mazelen. De nurse waarmee ik de vaccinaties zetten zei op eens " you can handel the rest" en ze ging iets anders doen. Ik was al een tijde alleen bezig toe ik op een begeven momenten geen injectie naalden meer had. Nadat ik naalden had gevonden in de kliniek kon ik verder gaan met mijn laatste 3 patiënten. Ik riep de naam van de baby, en liet de under 5 kaart (de roze of blauwe kaart bij foto's) aan de moeder zien. De moeder bevestigde dat de kaart bij de baby hoorden. Pas nadat ik de vaccinaties had gezet kwam de moeder naar mij toe en probeerde uit te leggen dat het de verkeerde kaart was. Het kind heeft 1 vaccinatie gehad waar het al immuun voor was. Met andere woorden, deze vaccinatie is verspilt. Want het zal het kind niet meer immuun maken dan dat het al is. De rest was gelukkig wel nodig. Dit zijn de moment waar ik mij op de ongeregeldheid, slechte niveau en laksheid van de bevolking kan ergeren.

Na de lunch ben ik met een groepje vrijwilligers naar de lokale markt gegaan. Hier heb ik 2 verschillende stoffen gekocht, waar ik mij 2 bloesjes van laat maken. Dinsdag zijn ze klaar, ben benieuwd.